Houdgreep
Meer dan een jaar houdt Corona ons leven al in de houdgreep. De vanzelfsprekendheid waarmee we elkaar ontmoetten, nabij waren, omhelsden, is sinds februari 2020 verleden tijd. Wie heeft ooit kunnen bedenken dat ons leven, door zoiets onzichtbaars en ongrijpbaars als een virus, plots zo radicaal zou veranderen? De afgelopen maanden zijn zwaar geweest en iedereen heeft op zijn eigen manier verlies geleden. Verlies van dagbesteding, contacten, perspectief, en voor sommigen het verlies van hun dierbaren die door het virus zijn overleden.
Verandering
Maar nu we alweer 4 seizoenen verder zijn, hangt er verandering in de lucht. Het uur is al verzet, de dagen worden langer. Steeds meer mensen hebben de eerste vaccinatieprik al gehad en langzaam groeit de hoop en het vertrouwen dat het echt de goede kant opgaat. Dat we binnenkort opnieuw mogen beginnen aan ons leven zonder restricties.
Een nieuwe lente!
Hoewel het weer nog grillig is, merk ik dat ik het heerlijk vind om buiten te zijn. De natuur is zich aan het vernieuwen dwars door het donker van de winter heen. Alles groeit, elke boom laat het voorjaar uit zijn takken kruipen.
Het lijkt alsof dit jaar de komst van de lente hand in hand gaat met de ontwikkelingen van de pandemie. Zo toont de natuur zich als prachtig symbool voor ons bestaan. Zoals de seizoenen elkaar opvolgen, zo gaan wij allemaal langs de pieken en dalen van ons eigen leven. Dat het een niet zonder het ander kan, het licht niet bestaat zonder het donker, is voor mij een geruststellende gedachte.
Tel je zegeningen
De winterslaap was dit jaar een nare droom, voor sommigen een nachtmerrie. Nu het lentelicht de bloemen wakker kust, kan ieder die de vensters en deuren opengooit en naar buiten gaat de zon weer voelen. In het licht van het afgelopen jaar is het nu de tijd om je zegeningen te tellen!
